YÜREĞİME EKTİN YALNIZLIKLARI

YÜREĞİME EKTİN YALNIZLIKLARI

Güney rüzgârları vardı çocukluğumun
Eski evimizin küçük pencerelerine saldıran.
Yüreğimin bütün perdelerini kaldıran,
Gecelerden kalmış şarkıları vardı.
Artık anlamı yok gözümde mevsimlerin,
Aylar hain, sözüne güvenilmez günlerin...
Yolunu şaşıran kuşlar misali
Deliye dönmüş dilimde sözcüklerim.
Dışarda yağmur, sokaklar zifiri karanlık
Kahırlı bekleyişlerdir payıma düşen artık.

Dikenler batar ellerime kan rengi güllerden
Hayır yok gelecek bütün günlerden.
Dönülmeyecek yerdeyiz, çukurlar derin
Ötesi yok bu engin denizlerin.
Mahzun ötüşleri martıların kulağımda
Sağnaklar deli, çiçekler üzgün yollarda.
Baharın bu en görkemli ayında
En acıklı türküler nedendir dudağımda ?
Hani, taçlar takacaktın saçlarına güllerden
Oysa bir ışık sızmıyor dilsiz evlerden.
Gökyüzü duruyor yerli yerinde
Matem var şimdi tüm bahçelerde.
Seferden dönmedi, gemiler çekilmedi limana,
Bıraktım bütün hayallerimi sonsuzluğa...
Koşamam peşinden eski günlerin
Yağız atlara bindi şimdi tüm ümitlerim.
Ey virüs! Eski resimler gibi yıprattın duygularımı
Yüreğime ektin YALNIZLIKLARI...

SAMET KULEYİN