''Güz Gülleri''

Sonbahar... Mevsimlerin en güzeli belki sevgili dostlar. Her insanın fotoğraf çektirme isteğini bastıramadığı güzide mevsim. Hüzün alır götürür bizi başka duygulara. Ağaçlar kışa hazırlık yaparken hayvanlar kış uykusu için son hazırlıklarını yapar. Biraz daha düşünürüz yalnızlıklarımızda. Son pekmezler, reçeller yapılır iştahla. Her insan biraz daha aynalara bakar. Günler daha çabuk geçmeye meyleder. Âşıklar son kez oturur yapraklı bankların arasında. Dereler coşkulu akar. Sobalar daha bir korlu yanar. Kestaneler çoktan kızarmaya başlamıştır. Paltolar yerini almıştır sırtlarımızda. Kar dağların tepelerinde görünmüştür çoktan. Hayatımızdan geçen kaçıncı güzdür bu bilmeyiz. Güz bütün kötülüklere rağmen sergiler her türlü güzelliği. Güzel havalarını yağmurlarla birleştirir. Sanki her şey bir veda ya hazırlanır. Sokaklarda insanlar daha çabuk. Kuşlar sıcak memleketlere göç etmiştir artık. Sevgili dostlar, güz bir ibrettir aslında. Her şeyin bir sonu vardır. Sonlu canlılarız. İyilikten ve güzellikten başka hiçbir şey kalmayacak geriye. Bizden sonra da güzler olacak, ancak bizler olmayacağız. Dünyanın her yerinde aynı manzaralar. Herkes aynı sever güzü. Evrensel duygular kaplar içimizi. Soğuklar ufak ufak kışa el sallar. Çimenler uzamaktan vazgeçmiştir. Kimsesizler telaşlı. Yaşlılar sıcak mekân arayışında. Karıncalar yoklar. Parklarda son muhabbetlerin kalabalığı. Duraklar ıslak. Güneşin gölgede sözü geçmez artık. Anlayacağınız büyük bir değişimin gebe kaldığı dünya sonsuzluğa vurgu yapar. Son sözlerini söyler karşılıksız sevgiler. Yazın köy ziyaretleri yapılmıştır. Yaşlılar el sallamıştır oğullarının arkasından. Arkalarında sararmış ağaçlar. Daha az görünür gün batımı. Sahiller sanki hiç dolmamış gibi. Şemsiyeler yağmuru her an çağırır. Okul kapılarında gelmiyor ses. Bir an önce eve gitmeye çalışan insanlar. Velhasıl güz hareket demektir bir tarafıyla. Hazırlık demektir sonsuzluğa kışa, yokluğa. Sevgili dostlar, kırmadan, kırılmadan güze hürmet edelim. Mana aleminde sonbahar ilham vermiştir bütün yazarlara. Kimisi ayrılık demiş güze, kimisi ölüm demiş, kimisi de yokluk. Benim için insan olma diyebilirim. Ya da insan kalabilme. Çünkü güz bir uyarıcıdır beşere. Günahların dünyasından günahsızlığa. Kinden berraklığa. Umutsuzluktan umuda taşır güz. Günün sonunda sonbahar gözlerimizde dalgınlık kalbimizde hisler denizi oluştur. Son söz şu ki; kâinatın uslanmayan canlısı insana bir derstir sonbahar. Sağlıcakla kalın.